ANDREAS KRIEGER
HEIDI’S VERSTE STOOT

BEKIJK DE FILM




Ik wilde de eerste vrouw in Oost-Duitsland zijn
die 23 meter stootte. Ik wilde zelfs nog veel verder stoten...«

Belangrijke gebeurtenissen in Andreas‘ leven

1979

Op 14-jarige leeftijd werd Heidi naar een speciale school voor jonge sporters (KJS) gestuurd. Hier begon haar carrière in het Oost-Duitse topsportsysteem. Vanwege haar goede prestaties mocht ze vervolgens meetrainen bij de sportclub Dynamo Berlin in het Berlijnse Sportforum. Hier werd ze onder streng toezicht opgeleid om medailles te behalen voor Oost-Duitsland.

1981

Naast de vitaminepillen die Heidi al gebruikte, krijgt ze van haar trainer blauwe pillen. Dit is haar eerste dopingmiddel. Ze weet niet hoe de pillen heten, aangezien ze niet meer in de originele verpakking zitten. Volgens Heidi’s trainer zullen de pillen haar helpen om beter te presteren.

1986

Heidi Krieger wint goud bij het kogelstoten op het EK atletiek in Stuttgart. De kogel vliegt 22,10 meter ver!


1989

De Berlijnse Muur valt, de Koude Oorlog komt tot een eind en Heidi is nog steeds een topsportster. Maar twee jaar later beëindigt ze haar topsportcarrière op 26-jarige leeftijd. De dopingmiddelen hebben hun tol geëist op haar lichaam.



1995

Het keerpunt in Heidi’s leven: een vriend en collega doet haar beseffen waar ze de afgelopen tijd mee heeft geworsteld. Dankzij hem kan ze er eindelijk een naam aan geven: transseksualiteit.


1998

Na een proces van drie jaar gaat Heidi Krieger nu door het leven als Andreas Krieger. De beslissing om als man verder te gaan redt zijn leven.


2000

In 2000 worden degenen die verantwoordelijk waren voor het systematische dopinggebruik in Oost-Duitsland berecht. Hierdoor komt Andreas voor het eerst tot het pijnlijke inzicht dat hij jarenlang onbewust doping heeft gebruikt.


2002

Andreas trouwt met een vrouw, die hij twee jaar eerder bij de dopingrechtszaak ontmoette. „Het voelt alsof ik de loterij heb gewonnen. Ik ben een gezegend mens.“

Filmscènes

Het politieke systeem
van Oost-Duitsland

Topsport
in Oost-Duitsland

De rol van
de coach

Het keerpunt in
Andreas‘ leven

Andreas’
huidige situatie

Voor de staat was het collectief meer waard
dan het individu.

Partijdoelen waren meestal belangrijker
dan individuele zelfrealisatie«

Achtergrondinformatie


Kogelstoten vrouwen: bijna 23 meter aan het eind van de jaren ’80

Bij het kogelstoten wordt een metalen kogel zo ver mogelijk gestoten door een explosieve duwende beweging te maken met de arm. In de Oudheid werden hierbij stenen gebruikt.
Later werden deze vervangen door kanonskogels. In 1860 werden de afmetingen en het gewicht van de kogels vastgelegd. Het eerste officiële wereldrecord bij de vrouwen was 10,15 meter. Pas in 1977 werd de 22-metergrens door een vrouw overschreden.
Tien jaar later, in 1987, vestigde Natalya Lisovskaya in Moskou het huidige wereldrecord van 22,63 meter. Geen enkele vrouw heeft dit record kunnen overtreffen en de 23 meter is nog nooit bereikt.

Stuttgart 1986: het eerste Europees Kampioenschap atletiek in Duitsland

Er hing een enthousiaste sfeer in het Neckar stadion in Stuttgart tijdens het Europees Kampioenschap atletiek in 1986. Ook de atleten die geen medailles behaalden werden aangemoedigd door de fans.
De atleten van de voormalige Sovjet-Unie stonden bovenaan in de medaillespiegel. Ze werden op korte afstand gevolgd door de Oost-Duitse atleten, hoewel
beide landen evenveel gouden medailles hadden behaald. De Sovjet-Unie en Oost-Duitsland domineerden van 1972 tot 1988 de medaillespiegel van de Olympische Spelen.

Talentontwikkeling in Oost-Duitsland

In Oost-Duitsland werden topsporters via een systeem opgeleid dat bestond uit drie categorieën. Dit systeem omvatte de trainingsopbouw van kind tot volwassene. Voor jonge sporters uit categorie 1 waren er speciale trainingscentra, die de sporters elk jaar testten. Als ze hierbij goed genoeg presteerden, werden ze naar een speciale school voor jonge topsporters (KJS)
gestuurd. Deze school vormde het scharnier tussen enerzijds de talenten bij de trainingscentra en anderzijds de professionele en gespecialiseerde sportclubs, die bovenaan de piramide stonden van het Oost-Duitse topsportsysteem. Alleen de allerbeste en meest getalenteerde Oost-Duitse sporters werden naar sportclubs zoals Dynamo Berlin gestuurd.

Staatsplan 14.25

In Oost-Duitsland was internationaal sportsucces een officieel staatsdoel. Het werd gebruikt om aan te tonen dat het socialistische politieke systeem superieur was. Tegen deze achtergrond implementeerde de Socialistische Eenheidspartij van Duitsland (SED) Staatsplan 14.25
Achter dit staatsplan hield zich een uitgebreid systeem schuil voor zowel georganiseerd dopinggebruik als onderzoek naar en ontwikkeling van dopingmiddelen. Vanaf 1974 werd Staatsplan 14.25 van
boven naar beneden doorgevoerd. Van de SED naar het Nationaal Olympisch Comité, naar de sportartsen en wetenschappers, tot aan de coaches. Met als gevolg dat minderjarige sporters dopingmiddelen kregen, meestal in de vorm van pillen.

Ik was 1,85 jaar lang en woog 69 kilo - 2 jaar later
woog ik 105 kilo. Actieve spiermassa.

HUIDIGE SITUATIE VAN DOPINGSLAGOFFERS

VIJF ANDERE

LEVENSVERHALEN



BLIJF LEZEN

BETROKKENEN VERTELLEN HUN VERHAAL – OOK AAN U


Alwin J. Wagner, meervoudig atletiekkampioen discuswerpen

Met 26 jaar was Alwin Wagner nog vrij van doping. Hoewel Alwin Wagner werd verhandeld als een grote discuswerpen talent en voldeed aan de internationale normen voor de kampioenschappen, werd hij door de Duitse Atletiek Federatie (DLV) voor geen enkel kampioenschap genomineerd. Hij had zogenaamd geen kansen voor de eindstrijd.

Toen het contract van zijn toenmalige discus-bondscoach vanwege gebrek aan succes door de Federatie niet verlengd werd en een voormalig actief persoon zijn positie overnam, werd Alwin met beloftes in de anabolen scene gelokt.

Hij beloofde hem, dat zijn prestaties tot wel 10% beter zouden worden en men zijn naam zeer vaak in de media zou vermelden.
Alwin probeerde de pillen, die hem zonder bijsluiter werden overhandigd en de beloofde verbeteringen werden waar. Wagner verdiende door de wedstrijden en andere neveninkomsten bijna vijf keer meer dan een hoofdcommissaris van politie. Over de bijwerkingen en risico’s werd niet gesproken.

Om te kunnen concurreren met de beste werpers in de wereld, slikte Alwin meer pillen en liet zich zelfs injecties toedienen, zonder te weten welk middel werd

geïnjecteerd. Na een aantal jaren probeerde Wagner de methoden van de DLV openbaar te maken, maar er kwam geen reactie.

In 1981 werd Alwin Wagner voor de eerste keer Duitse kampioen discuswerpen en ging naar de pers. Maar noch de politiek, noch het publiek reageerden.

Thomas Götze, voormalig atleet in discuswerpen en kogelstoten

Als kind en tiener was Thomas Götze enthousiast over zwemmen, voetbal en schaken. Hij bleef echter, gestimuleerd door het DDR-sportsysteem, in de atletiek hangen. Götze trainde van 1976 tot 1978 in de disciplines discuswerpen en kogelstoten als een jong talent aan een sportschool voor kinderen en jongeren in Dresden. Daar werden hem zonder dat hij dat wist zogenaamde “ondersteunende middelen” als vitamine door zijn trainer toegediend.

De prestatie, die hij behaalde, b.v. in het hamerwerpen namen met 15m per jaar toe. Thomas’ sportieve ontwikkeling verliep dus veelbelovend tot een langdurige schouderblessure optrad. Dit had een genadeloze uitschakeling tot gevolg.

Tegenwoordig heeft Götze te kampen met ernstige gezondheidsgevolgen door deze criminele verstrekking van doping door verantwoordelijken van de DDR- staatsdoping.

Samen met Andreas Krieger en andere voormalige atleten is hij betrokken geweest bij preventie van doping.



Ute Krieger-Krause, voormalig sport zwemster

Ute Winter is een jaar na de bouw van de Muur geboren. Met vijf jaar leert ze zwemmen en in 1973 wordt ze aan de Kinder- und Jugendschule Magdeburg aangenomen. Een lang gekoesterde droom. Vanaf zeven uur zwemt ze eindeloos baantjes. Dan – Ute winter is elf – staan de bekers met de “vitamine” tabletten op de rand van het zwembad. “Ik voelde de ogen van de trainer, als we ze slikten.” We werden daarbij continu aangespoord. Ze wordt steeds beter, successen volgen. Met 14 jaar behoort ze tot de kring van Kader II, haar trainingsgroep bestaat nu nog maar uit 4 meisjes.

In 1977 wordt ze lid van de Olympische ploeg. Nu ligt naast de bekende middelen nieuwe blauwe pillen. De structuur van de opleiding wordt ondersteund met een anabolicum. Haar spieren groeien, schouders, armen, nek worden steeds krachtiger. Ute vervreemd van haar eigen lichaam. Ze begint zichzelf uit te hongeren, maar in plaats van af te nemen, neemt ze steeds meer toe.

Hard, bijna eindeloze trainingen zijn ondraaglijk voor Ute Krause. Met 16 jaar stopt ze definitief. De Olympische Spelen zijn niet meer aantrekkelijk.

„In me was alleen nog maar stilte“ Ute valt in een zwart gat, boulimia komt in de plaats van de training en gaat gepaard met ernstige depressies. Ze wordt psychiatrisch behandeld. 20 jaar had ze nodig om haar ziekte te onderkennen, te benoemen en te leren leven.

Ze trouwde Andreas Krieger.

Heike Knechtel, voormalig atlete middellange afstand lopen

Heike Knechtel, geboren in 1963, bezocht met 13 jaar de Kinder- und Jugendsportschule (KJS) van de SC DHfK Leipzig. Ze startte als een middellange afstand loopster. Maar na slechts twee jaar werd Knechtel uitgeschakeld. Ze dacht toen in eerste instantie geen slachtoffer van doping misbruik te zijn.

In de loop van de tijd bevocht Heike haar master’s degree in Pedagogie en de Sociale gedragswetenschappen. Maar haar pad verliep over keien. Heike Knechtel moest meerdere malen geopereerd worden.

In 2003 werd bij haar de diagnose borstkanker vastgesteld. Pas toen haar dienstverband als directrice van een Sociaal Adviescentrum in augustus 2014 als gevolg van “volledige arbeidsongeschiktheid” in de ijskast gezet werd, wordt het Heike duidelijk dat ze een slachtoffer van de DDR gedwongen doping is geworden.

Knechtel herinnert zich de toediening van anabole steroïden van 13 tot 15 jaar door de trainer. Er moesten ook tabellen ingevuld worden over het nemen van de zogenaamde vitaminepillen.

Heike ernstige ziekten werden medisch gecertificeerd – ze is een erkend doping slachtoffer.

Tegenwoordig is Knechtel een lid en preventiemedewerker van de DOH e. V..



Dagmar Kersten, evoormalig turnster

Dagmar Kersten, geboren 1970. Op grond van haar turntalent werd zij met 9 jaar ontdekt en naar het Kinder- und Jugendsportinternat in Berlijn afgevaardigd. Haar vaardigheden ontwikkelden zich snel en ze startte al met 15 jaar op EK en WK.

Vanwege de enorme extreme belastingen in het turnen en in combinatie met ondersteunende middelen, ontwikkelde zich bij haar een ernstige vertebrale schade. Dagmar was gedwongen een jaar te pauzeren, omdat het risico van een dwarslaesie niet was uit te sluiten.

Al tijdens haar comeback liep ze opnieuw zo’n zwaar blessure op, dat een volgende start op het WK in 1987 onmogelijk was.

Voor de deelname aan de Olympische Spelen 1988 werd Dagmar in samenwerking met trainers en artsen startklaar geïnjecteerd.

In 1988 beëindigde Dagmar, na aanvaringen met trainers en functionarissen haar sportcarrière.

In de context van de processen rond de zwemmers en door het bezoek van de politie

omtrent een uitspraak over doping misbruik, werd Dagmar zich pas na een eigen uitgebreid onderzoek bewust, dat ze in haar actieve carriere zwaar gedrogeerd werd.

Tegenwoordig leidt Dagmar een school voor vecht- en bewegingskunst, maakt kinderen sterk en is betrokken bij de preventie van doping en geweld.

Andreas Krieger, voormalige Duitse kogelstoter

Andreas Krieger is in 1965 geboren als Heidi Krieger. Met 14 jaar begint haar carrière in de wedstrijdsport. Minder dan twee jaar later krijgt Heidi, in aanvulling op haar vitamine tabletten zogenaamde “ondersteunende” middelen door haar trainer toegediend. Ze vertrouwde hem.

Heidi’s krachten namen toe en haar prestaties verbeterden gestaag. In 1986 Heidi wint de gouden medaille op de Europese atletiek kampioenschappen in Stuttgart bij het kogelstoten van de dames. De kogel vliegt 21.10 meter ver.

Op de leeftijd van 26 jaar Heidi beëindigt haar prestatiesportieve carrière, omdat haar lichaam door de door doping ondersteunde training kapot is.

Heidi Krieger werd in 1997 definitief Andreas Krieger. De beslissing, om verder als man door het leven te gaan, redt hem het leven.


De veronderstelde superioriteit van socialisme
ten opzichte van kapitalisme moet vooral
tot uiting komen in
sportieve successen.

Deel je mening

Op basis waarvan beoordeel je topsporters bij grote sportevenementen?

Het aantal wereldrecords dat ze verbreken

253 Persons

Het aantal persoonlijke records dat ze verbreken

442 Persons

Hoe eerlijk ze presteren

1555 Persons

Bekijk resultaten zurück zur Abstimmung

Hoe gelijk vind je dat de kansen voor internationale topsporters zijn?

Zeer ongelijk Zeer gelijk

Poor

(1 - 2)

392 Persons

Insufficient

(3 - 4)

393 Persons

Sufficient

(5 - 6)

288 Persons

Good

(7 - 8)

112 Persons

Excellent

(9 - 10)

54 Persons

Bekijk resultaten zurück zur Abstimmung